temelíe (-íi),
s.f. –
Temei, fundament. – Mr.
θimel’u, megl.
timel’ à. V. sb.
temelije (Candrea; Tiktin; cf. Vasmer,
Gr., 141), este dubletul cuvîntului anterior. – Der.
temeli (var.
temelii, temeliici), vb. (a fonda, a
crea), înv. Der. de la tc.
temel (Meyer,
Alb. St., IV, 55; Lokotsch 2062) este improbabilă.