sultán (-ni),
s.m. –
Monarh musulman. Tc.
sültan, diun arab.
sultan „
putere” (Șeineanu, II, 328; Lokotsch 1945), cf. ngr. σουλτάνος, bg.,
rus.
sultan etc. – Der.
sultană, s.f. (
soție sau fiică de
sultan);
sultănea, s.f. (conduraș, Tropaeolum mauis);
sultănesc, adj. (de
sultan);
sultănică, s.f. (
dans popular din Munt. și Dobr.);
sultanin, adj. (imperial), din tc.
sültani.