smocăí
,
smócăí și
smocăiésc, vb. IV (reg.)
1. a trage de păr, a bate trăgând de păr, a scărmăna.
2. (despre in, cânepă) a smulge din
pământ (în bătaie de joc).
3. (despre puii de animale) a suge cu lăcomie, zbătându-se; a
smocoti.
4. (despre
sugari) a mișca buzele, imitând suptul; a
smocoti.