mag (mági),
s.m. –
1. Magician. –
2. Astrolog,
sol.., (religie)
rege din Orient. – Mr.
mag. Ngr. μάγος, cf. bg.
mag; și, în
parte, din lat.
magus. – Der.
magie (var. înv.
maghie), s.f., din lat.
magia, gr. μαγεία, (
sec. XVII) și, modern, din it.
maggia, fr.
magie;
magic, adj., din fr.
magique;
maghicesc, adj. (înv., magic).