cadíu (cadíi),
s.m. –
Primar turc. – Mr.
cati, megl.
cadiia. Tc.
kadi, din arab.
al cadi (› sp.
alcalde); cf.
alb.
kadi, bg.
kadiĭa (Șeineanu, III, 24; Meyer 164; Lokotsch 984). – Der.
cadiascher, s.m. (judecător militar
turc), din tc.
kadiasker, înv.