subrogări, s.f. (Jur.) Faptul de a subroga; subrogație. – V. subroga.
s. (JUR.) subrogație.
s. f., g.-d. art. subrogării; pl. subrogări
s.f. Acțiunea de a (se) subroga și rezultatul ei; substituire; subrogație. [< subroga].