locatori, -oare, subst. 1. S.m. și f. Persoană care dă în locație un lucru. 2. S.n. (În sintagma) Locator radio = radiolocator. – Din lat. locator.
m. și f. Persoană care dă în locație, cu chirie, un lucru. /<lat. locator
s.m. și f. Cel care dă în locație (1) un lucru. // s.n. Locator radio = radiolocator. [< lat. locator].
I. s. m. f. cel care dă în locație (1) un lucru. II. s. n. 1. ~ radio = radiolocator. 2. (tehn.) reper. (< lat., /II/ engl. locator)
s. f., g.-d. art. locatoárei; pl. locatoáre