, concheranți, -te, adj. (Franțuzism) Cuceritor. – Din fr. conquérant.
s., adj. v. cuceritor, ocupant.
adj. m., pl. concheránți; f. sg. concherántă, pl. concheránte
adj. (Franțuzism) Cuceritor. [< fr. conquérant].
adj. (rar) cuceritor. (<fr. conquérant)