marín (marínă),
adj. – De
mare. Fr.
marin. – Der.
marină, s.f., din fr.
marine;
marinar, s.m. (soldat la marină; Arg.,
avort,
făt avortat), din it.
marinaro, cf. ngr. μαρινάρης;
marinăresc, adj. (de marină, de marinar);
marinărește, adv. (ca marinarii);
marina, vb. (a conserva
carne sau
pește), din fr.
marinade;
submarin, s.n., după fr.
sous-marin.