afurisí (afurisésc, afurisít),
vb. –
1. A
arunca anatema asupra cuiva. –
2. A
blestema, a înjura. Mr.
afurisire, megl.
furisit, adj. Mgr. ἀφορίζω, aorist ἀφόρισα (Roesler 565; Sandfeld 21); cf. bg.
afurisati, tc.
aforoz. – Der.
afurisenie, s.f. Din
rom. provine
săs.
afuresin „a
blestema, a înjura”.