POVESTÍRE, povestiri, s.f. Acțiunea de a povesti și rezultatul ei; povestit. ♦ Narațiune literară de dimensiuni relativ reduse, care conține un fond liric. – V. povesti.
POVESTÍ, povestesc, vb. IV. 1. Tranz. și intranz. A spune o poveste (1); a nara un fapt, o întâmplare. 2. Intranz. (Reg.) A sta de vorbă; a discuta, a conversa. 3. Tranz. (Înv. și reg.) A ponegri, a defăima, a bârfi. – Din poveste.