sánie (sắnii),
s.f. – Vehicul de
zăpadă. Sl. (bg., sb., slov.,
rus.)
sani (Miklosich,
Slaw. Elem., 44; Cihac, II, 325; Conev 70),
pol.
sanie, cf. ngr. σάνια (Meyer,
Neugr. St., II, 56),
alb.
saje, mag.
szán. – Der.
săniuș (var.
săniiș), s.n. (
loc alunecos, de sanie; sport cu
sania);
săniat, s.n. (Trans., sportul cu
sania).