borș (bórșuri),
s.n. –
1. Zeamă acră preparată din fermentarea tărîțelor de grîu. –
2. Ciorbă preparată cu această
zeamă. –
3. (Arg.) sînge. Rut.,
rus.
boršt (Miklosich,
Slaw. Elem., 16). – Der.
borșar, s.m. (
poreclă dată soldaților);
borșer, s.n. (
vas în care fermentează borșul);
borși, vb. (a fermenta).