șéstină
,
șéstine, s.f. (reg.)
1. șes, câmpie, zăpodie, pustă; tăpșan.
2. loc mocirlos.
3. platou (pe un munte sau pe un deal).
4. (în forma:
șastină)
podină, platformă plutitoare pe care se instalează moara de apă.
5. lemn încovoiat și lătăreț sub roata joagărelui.