chihlibár
s.m. –
1. Ambră galbenă. –
2. (Arg.)
Muștiuc. – Var.
chi(h)limbar,
chehlimbar, chihribar etc. Mr.
chihlibare. Tc.
kehlibar,
kehribar, din
per. (Șeineanu, II, 110; Meyer 221; Lokotsch 1004; Ronzevalle 152); cf. ngr. ϰεχριμπάρι,
alb.
kjehribar, sb.
ćeribar. – Der.
chihli(m)bariu, adj. (de
culoare aurie).