bursúc (bursúci),
s.m. –
1. Viezure (
Meles taxus). –
2. Leneș, trîndav. –
3. Copil. – Mr., megl.
busuc. Tc.
borsuk (Roesler 590; Șeineanu, II, 64; Lokotsch 254), cf. bg.,
rus.
barsuk, mag.,
pol., rut.
borsuk. – Der.
bursucă, s.f. (
plantă, Bartsia
alpina);
bursuca (var.
bursuci, îmbursuca), vb. (a
încreți);
bursoacă, s.f. (
plantă,
Setaria glauca);
bursucos, adj. (
burtos;
încruntat). După Miklosich,
Fremdw., 78 și
Wander., 12,
pol., rut.
provin din
rom.