tabulhanale, s.f. (Turcism înv.) Fanfară militară turcească, în care predominau tobele. – Din tc. tabılhane.
s. f., art. tabulhanáua, g.-d. art. tabulhanálei; pl. tabulhanále
s.f. – Fanfară de muzică orientală. – Var. tabulhanea, da(b)ulhan(e)a. Tc. tab(i)lhane, dab(i)lhane (Șeineanu, II, 115, REW 8513), cf. sb. dambulhana, din arab. tabl › tc. daul (› daul, s.n., înv., fanfară; daulgiu, s.m., înv., muzicant). – Der. tabulhanagiu, s.m. (muzicant).