perturbativi, -e, adj. (Rar) Perturbator. – Din lat. perturbativus.
adj. v. perturbator.
adj. m., pl. perturbatívi; f. sg. perturbatívă, pl. perturbatíve
adj. Perturbator. [Cf. it. perturbativo].
adj. perturbator. (< lat. perturbativus)