náie (nắi),
s.f. –
Navă. Lat.
nắvem (Pușcariu 1149; REW 5863), cf.
sard.
nae, engad., fr.
nef, prov., cat.
nau, sp.
nave. Înv., este
dubletul lui
navă, s.f., din lat. (
sec. XIX). – Cf.
naftic, s.m. (
navigator),
sec. XVI, înv., din mgr. ναυτιϰός,
dublet al lui
nautic, adj., din fr.
nautique și al lui
naval, adj., din fr.
naval.