mehénghi (mehenghiuri),
s.n. –
1. Piatră de
încercare. –
2. (S.m.)
Viclean,
fățarnic,
hoțoman. – Var.
mehenchi, mehengler. Tc.
mehenk, din
arab.
muhakk (Șeineanu, II, 256; Lokotsch, 1498), cf. ngr. μεέγγi, bg.
mehenk. – Der.
mehenghe, s.f. (
fățarnică).