incarnații, s.f. Incarnare. – Din fr. incarnation.
s. f. (sil. -ți-e), art. incarnáția (sil. -ți-a), g.-d. art. incarnáției; pl. incarnáții, art. incarnáțiile (sil. -ți-i-)
s.f. Incarnare. [Gen. -iei, var. incarnațiune s.f. / < fr. incarnation, lat. incarnatio].
s. f. incarnare. (< fr. incarnation, lat. incarnatio)