distonanți, -te, adj. Care distonează; strident; fals. – Distona + suf. -ant.
adj. 1. v. nepotrivit. 2. v. nearmonios.
adj. m., pl. distonánți; f. sg. distonántă, pl. distonánte
Care distonează; cu proprietatea de a distona; discordant; disonant. /a distona + suf. ~ant
adj. Care distonează. [< distona].
adj. care distonează; discordant. (< germ. distonant)