, destructori, -oare, s.m. și f., adj. (Rar) (Persoană) care distruge. – Din fr. destructeur.
s. m., adj. m., pl. destructóri; f. sg. destructoáre, g.-d, art. destructoárei, pl. destructoáre
s.m. și f. (Rar) Distrugător. [< fr. destructeur].
s. m. f. distrugător. (< fr. destructeur, lat. destructor)