, confruntații, s.f. (Rar) Confruntare. [Var.: confruntațiúne s.f.]. – Din fr. confrontation.
s. f. (sil. -ți-e), art. confruntáția (sil. -ți-a), g.-d. art. confruntáției; pl. confruntáții, art. confruntáțiile (sil. -ți-i-)
s.f. Confruntare. [Gen. -iei, var. confruntațiune s.f. / < fr. confrontation].
s. f. confruntare. (< fr. confrontation, lat. confrontatio)