cauzative, adj. (În expr.) Verb cauzativ = verb factitiv, v. factitiv. [Pr.: ca-u-] – Din it. causativo, lat. causativus.
adj. v. factitiv.
adj. n. (sil. ca-u-), f. cauzatívă; pl. n. și f. cauzatíve
gram. : Verb ~ verb factitiv. [Sil. ca-u-] /<it. causativo, lat. causativus
adj.n. Verb cauzativ = verb factitiv. [Pron. ca-u-. / cf. it. causativo, fr. causatif].
(ca-u-) s. n.
(ca-u-) adj. m.; f. cauzatívă; pl. cauzatíve
adj. verb ~ = verb factitiv. (< fr. causatif, lat. causativus)