vuí (-uiésc, -ít),
vb. – A
mugi, a
urla. – Var.
hui și der. Creație expresivă, cf. ngr. βοιζω, sb.
hujiti. – Der.
vuiet, s.n. (muget, vîjîit);
vuială, s.f. (gălăgie, vuiet);
vu(i)etoare, s.f. (arbust, Empetrum nigrum);
vuvui, vb. (a vîjîi, a
urla), cf.
bubui.