iuó
adv. – Unde. – Var.
iuă, io, (Bihor)
iu. Mr.
iu(va), megl.
uă. Lat.
ubi „unde”
confundat cu
ibi „
acolo” (Candrea-Dens. 900; REW 9028; Tiktin;
DAR), cf. vegl.
yo, it.
ove, fr.
où, prov.
o, v.
port.
u.
Apare în texte din
sec. XVII, astăzi numai în Trans. de
Vest.