sgúră (-ri),
s.f. –
Reziduu,
mineral,
funingine. – Var.
zgură. Mr.
zgură, zgurie. Ngr. σϰουρά, σϰουριά (Cihac, II, 698), din gr. σϰωριά, cf.
scoare și sb., cr.
skorija (Vasmer,
Gr., 134), bg.
zgorija, zgurija, zgurja,
alb.
zgürë. – Der.
sguros, adj. (
plin de zgură);
sguruit, adj. (
murdărit cu zgură).