spițér (-ri),
s.m. –
Farmacist. – Mr.
spițar. It.
speciale (var.
specier), prin
intermediul ngr. σπετζιέρης (Densusianu,
Rom., XXXIII, 286; Tiktin), cf. sp.
especiero, tc.
ispinçar. Der.
directă din lat. (Cihac, I, 260; Koerting 8927) nu este
posibilă. – Der.
spițereasă, s.f. (
nevastă de spițer);
spițerie, s.f. (
farmacie), din ngr. σπετζιαρία.