cinghíe (cinghíi),
s.f. –
1. Harfă. –
2. Dansatoare orientală. – Mr.
cinghie. Tc.
çenk „
harfă”,
çenci „
persoană care cîntă la
harfă sau dansează” (Lokotsch 392a); cf. bg., sb.
cencija, v. it.
cenghi (Battisti, II, 851). – Der.
cinghiasă, s.f. (dansatoare).
Sec. XVI.